Kendinizi mutlu ve güvende hissediyorsanız, herhangi bir arazi EV olabilir
Irkçılık nereden kaynaklanır ve hayatın farklı aşamalarında azınlık kültürlerinden gelen insanları
nasıl etkiler? Irkçılık söz konusu olduğunda analiz edilebilecek çok sayıda unsur vardır, ancak beni
bu satırları yazmaya iten şey, entegrasyonu çevreleyen şey ve kişinin Öteki'ne ilişkin algısıdır.
Ayrımcılığın coğrafi sınırları yoktur, dünyanın her yerinde reddedilme ve izolasyon, utanç ve
yönelim bozukluğu yaşayan insanlar vardır. Aslında ırkçılık bize öğretildiği gibi korkudan doğmaz.
Bir insan kim olduğu için değil, medya, okul, aile ve sosyal kültürün bizi inandırdığı şeyler
yüzünden ayrımcılığa uğrar. İnsanları nefrete iten, Diğerlerinin kalıplaşmış fikirleri değil gerçek bir
öz imaja sahip olmalarını engelleyen genellikle yanlış bilgilerdir. Kendilerini ifade etme imkanı
olmayan görünmez insanlar zulüm görür, alay edilir, görmezden gelinir, günlük yaşamdan, bilgi
dünyasından, hükümet, siyasi, kurumsal ve entelektüel güçlerden dışlanır. Okulda, baskın eğitimle
ilk temas, azınlık kültürlerinde psikolojik, dilsel ve sosyal bir travmaya neden olur. Çocuklar korku,
öfke veya güvensizlik gibi olumsuz duygulara yol açan bir aşağılık duygusunu içselleştirirler. Bir
çocuk okula gitmeye başladığında, kendi ana dilinde düşünme, konuşma, kavramları bir araya
getirme, yargılar oluşturma ve muhakeme etme biçimi geliştirmektedir. Bu nedenle, ayrımcılığa
uğramamak için kendi kültürünü inkar etme yoluna gidebilir ve farklı olarak işaret edilmenin
damgasından kurtulmak için özgün kimliğini terk edebilir. Ancak özgürleşme sürecinde,
egemenlerin tercih etmediği tarihi yeniden keşfederiz.
Her şeyden önce belirli sorumluluklara cevap vermek zorunda kalmamak için ertelemek. Zalimler,
azınlık kültürlerini sürme ve yok etme planlarını sessizce sürdürmek, soykırım ve şiddete
başvurmak ve kısır milliyetçiliği serbest bırakmak için kaybolma estetiğini kullanmışlardır. Ancak
diyalog, azınlık kültürleri hakkında doğrudan bilgi sahibi olma ve onları anlama yoluyla, geçmişin
sadece zihinsel değil aynı zamanda fiziksel engellerini de aşmak mümkündür. Aslında, ata
toprakları ve dolayısıyla bu topraklarda yaşayan insanların hayatları, bir veya daha fazla modern
devletin ekonomik veya siyasi çıkarları tarafından sıklıkla tehdit edilmektedir. Ancak, çok uluslu bir
devlete inanarak veya ulusal sınırların ötesinde halklar arasındaki birliğin bir metaforu haline
gelerek, küresel bir vatandaşlığın inşası için çalışabiliriz. Hayata, kendimize ve Başkalarına yönelik
bitmek tükenmek bilmeyen bir merakla hareket edersek her şey dönüşür.
Were does racism arise from and how does it impact people from minority cultures at
different stages of life? When it comes to racism there are a multitude of elements that
could be analysed, but what prompted me to write these lines is what surrounds
integration and the perception one has of the Other.
Discrimination has no geographical limits, anywhere in the world there are people who
suffer rejection and isolation, shame and disorientation. Indeed, racism is not born out of
fear as we are taught. A human being is not discriminated against for who he is, but for
what the media, school and family and social culture lead us to believe. It is often
inaccurate information that drives people to hate, preventing Others from having a real, not
a stereotyped, self-image.
Invisible people, who do not have the possibility to express themselves, are persecuted,
ridiculed, ignored, excluded from everyday life, from the world of information, from
governmental, political, institutional and intellectual powers. At school, the first contact with
the dominant education causes a psychological, linguistic and social trauma in minority
cultures. Children internalize a feeling of inferiority that generates negative feelings, such
as fear, anger or insecurity. When a child starts attending school, he is developing a way
of thinking, speaking, incorporating concepts, constructing judgments and reasoning in his
native language. In order not to be discriminated against, he can therefore resort to the
denial of his own culture and abandon his original identity to get rid of the stigma of being
pointed out as different.
In the process of liberation, however, we rediscover the history that the rulers preferred not
to defer, above all so as not to have to answer to certain responsibilities. The oppressors
have exploited the aesthetics of disappearance to continue in silence with a plan of
expulsion and annihilation of minority cultures, resorting to genocide and violence, giving
free rein to sterile nationalism.
However, through dialogue, direct knowledge of minority cultures and their understanding
it is possible to overcome the barriers of the past which are not only mental, but also
physical. In fact, the ancestral territory and consequently the lives of the people who
inhabit it are often threatened by the economic or political interests of one or more modern
states. However, by believing in a plurinational state or by becoming a metaphor for the
union between peoples beyond national borders, we can work towards the construction of
a global citizenship. Everything is transformed if driven by the incessant curiosity towards
life, oneself and Others.
Eleonora Nascimben